Iwona

Karma wraca. Kiedy jest się dobrym człowiekiem zawsze wróci dobro.

Ostatnio miałam tyle okropnych rzeczy i nagle wybuch dobroci.

Czuję się silna... czasami aż głupio te słowa przechodzą mi przez usta, ale... czuję się silna.

Iwona zawsze mnie buduje. Zawsze gdy leżę buduje drabinę bym wyszła z dołka... gdy nie mogę chodzić - podaje mi rękę i prowadzi... gdy płaczę, trzyma mnie i ociera łzy.

Jest prawdziwą przyjaciółką.

Często się kłócimy, nienawidzimy i obrażamy, bo jesteśmy ze sobą szczere. Mówię jej najgorsze rzeczy, a ona mówi mi najgorsze... a mimo wszystko kiedy miałam 6 lat i wypadek na sankach. Kiedy sanki rozwaliły mi twarz i leżałam z wielką blizną na policzku.

Ze wszystkich ludzi, którzy przyszli ze wsi mówić mi, że "im przykro"... pamiętam tylko ją. Dała mi kwiatki, które zerwała z ogródka. Powiedziała, że ładnie wyglądam.

Byłam dzieckiem, które ledwo przeżyło i płakało codziennie ze strachu przed śniegiem.

A ona kochała zimę.

Dzięki niej nawet dzień nie miałam traumy. Tydzień po wypadku biegałyśmy po lodzie, zjeżdżałyśmy na skrzynkach ( sedesowe aniołki dla wtajemniczonych Haha )

I nawet poszłyśmy... na sanki.

Nie bałam się z nią niczego.

Niczego.

Z nią jestem wzmocnioną siłą.

Jestem wulkanem, żywiołem, siłą.

Mamy po 21 lat, a ona nadal jest taka sama.

Cudowna, odważna, szczera, niesamowita.

Codziennie przychodzi do mnie.

Kiedy miałam depresje.. wkładała mnie w fotel, żebym układała puzzle. Budziła mnie kawą, żebym w ogóle wstała,

Kiedy umierałam - wskrzeszała mnie.

Całe zło i dobro jest od niej.

Największe smutki i szczęście. Największe zło i dobro.

Ona.

Jest niesamowitą przyjaciółką.

Iwona, dziękuję.

Zuzia