neutralna tęsknota, wyrównane emocje

Czuję normalną tęsknotę.
Pierwszy raz koniec jakiegoś etapu zamieszkania odbywa się tak neutralnie.
Piszę to, bo czuję w tym jakiś postęp.
Leżę w swoim łóżku i o dziwo - czuję się bezpiecznie.
Kartony do przeprowadzki gotowe.
Myśl - to ostatnie dwa dni.

Normalnie ja w tym momencie czułabym conajmniej krach,
a czuję taką normalną tęsknotę, normalny smutek.
Jest mi smutno i jest dużo miłych wspomnień.

Pomyślałam o tym poście w momencie kiedy spojrzałam na widok z okna, który uwielbiam.
I myślę:
 k o c h a m. ten widok...
piękny,
ale nie z rozżaleniem typu : "będę ryczeć, bo taki piękny jest ten widok z okna, a nigdy już nie usiądę na tym parapecie"
(a uwierzcie, że tak mogło kiedyś być)

tylko

myślę sobie, że...

Było super. Oczyściło moją głowę to mieszkanie.
Nie żałuję niczego w tym mieszkaniu... no może oprócz tego, że nie sprzątałam dużo..
co jakby z góry mówi o małym szacunku i miłości

(Och. wow.... sprzątanie i dbanie o rzeczy to szacunek i miłość... haha, poleciałam z tym wywodem)

 I to naprawdę piękne uczucie.
Mniejsza emocjonalność.
I też bardzo ważne - nie myślę ani z przesadną miłością i tęsknotą, ani z nienawiścią i paleniem mostów.
To był po prostu super etap mieszkania w Łodzi.

Główny powód?
samotność
obcość
hikikomori

no i wizja.. nowa wizja.. na życie...
i znowu, uwaga
nie lecę w ten klimat znowu tak na zasadzie - TO ODMIENI MOJE ŻYCIE
TO SPRAWI, ŻE BĘDĘ SZCZĘŚLIWA
TO MNIE NAPRAWI
TO ZAŁATWI WSZYSTKIE PROBLEMY

O nie... te numery nie teraz, haha
takie akcje też już były, że poświęcałam dużo myśląc, że to będzie TO

w tym momencie jest to decyzja na spokojnie, stonowana, neutralna...
pod kątem analizy mnie w różnych latach, miesiącach, porach roku..
mnie w nocy, mnie rano...
mnie kiedy leci fajny program w tv, mnie kiedy są ważne rzeczy państwowe,
mnie kiedy pies obchodzi urodziny i mnie kiedy potrzebna jest pomoc

z moich dosyć niezgrabnych i niefachowych badań wynika, że...
dom był zawsze tam gdzie był,
a szukałam wszędzie


Było super. Oczyściło moją głowę to mieszkanie.
Nie żałuję niczego w tym mieszkaniu...

wracam, bo wyleciałam

To mieszkanie było tak bardzo ciche, puste, minimalistyczne
Czułam się trochę jak w szpitalu. - ale to ma wybrzmieć dobrze, haha
to było tak bardzo
clear mind
Piękna sprawa! : )
terapia

I mam wrażenie, że będzie teraz dobrze.
Jeszcze troszkę będzie ciężko, ale potem już płynę.
Powoli ze wszystkim.
Szczególnie kontakt z ludźmi.
Powoli.

i dodaję do notatek:

-zero ludzi, którzy chcą zachwiać twoim poczuciem wartości
-wiara w siebie i w dobro, które ma się w sercu
-wybaczanie wrogom
-miłość do kotów, czerpanie z kototerapii, hihi
- nie popełnianie tych samych błędów - a bardziej BŁĘDU, czyli:

*pokazywanie innym przesadnej słabości, krzyczenie i błaganie o pomoc, chwiejność, atencja, krzyk, emanowanie rozpaczą z wielkim szerokim uśmiechem.

(CIĘŻKO, będzie taki błąd - powtórzyć
tak wiem, dojebany błąd)

mniejsze
*nie kupowanie innym wszystkiego jak jakiś jebany milioner
*nie wchodzenie w relacje w których owocem jest zła energia
*głodzenie się
*zarywanie nocy i próba funkcjonowania bez snu
*dopuszczania do momentu kiedy psychiczność kieruje fizycznością



No, więc skoro - na błędach się uczymy to  UDAŁO SIĘ..
w końcu...
lekcja opanowana.
a szło conajmniej opornie.

"Błąd nie jest błędem kiedy popełniamy go raz"


Z.