Miłość.

To nie będzie post o miłości między chłopakiem, a dziewczyną. [czy innymi płciami] ... zaraz wytłumaczę. JEST NOC. W nocy zawsze lubię rozpisać moja rozmyślania, myśli, wylać słowa na klawiaturę :)

Miłość o której dzisiaj będę pisała to więź, która łączy człowieka i muzykę. Są takie zespoły, tacy wykonawcy i takie piosenki, które zawsze będą dla mnie czymś wielkim. Oczywiście mam tego trochę. Dzisiaj zrozumiałam, że nigdy nie będę obiektywna w stosunku do Marsów, MCR, Comy, Piotra Roguckiego czy Czesława Mozila. Ich muzyka jest dla mnie tak ważna i tyle w moim życiu znaczyła- tyle pomogła - tyle zmieniła - tak dużo dała... że teraz nie umiem powiedzieć "ta płyta jest gorsza od tej", "to jest słabsze od tego i tego"... Wszystko co oni zrobią będzie zawsze: "WOW". Ktoś powiedział mi ostatnio, że jeśli chodzi o Come to 'najlepsza była pierwsza płyta potem to już nic'. Ogarnął mnie jakiś taki wstrząs, bo jak to możliwe, że coś mogło się komuś nie podobać w reszcie? Śmieszne. U mnie jest tak, że muzyka kojarzy mi się ze wspomnieniami.
Jeśli chodzi o Come- myślę o tym, że jest lato, a ja przez las jadę na rolkach. Myślę o cieple na policzkach i "Lśnieniu" na słuchawkach. Myślę o szczęściu jakie to mi wtedy dawało w ciężkim czasie mojego życia.
Jeśli chodzi o Czesława Mozila- myślę o tym, że układałam puzzle, że grałam w Simsy, że rysowałam, a on krzyczał tak głośno, że wieża prawie wybuchła! Lubiłam to słuchać i szukać w tekstach czegoś więcej... Interpretować... Czytać... Kochać.
Jeśli chodzi o MCR- myślę, o tym, że tańczę po całym pokoju, że rzucam się i udaję, że jestem jak Gerard. Myślę o mojej dawnej przyjaciółce Iwonie z którą nie mam już kontaktu.
Jeśli chodzi o Marsów... hehe... to byłoby zbyt proste, żeby napisać dwa zdania.

Jeśli chodzi o Marsów myślę o moim życiu. O każdej minucie na ich koncertach, która dawała mi tyle szczęścia, że mogłam umierać! Myślę o pasji! O marzeniach! Myślę o tym, że żyję, że tworzę, że jestem. Uwielbiam to uczucie. Marsi to mój spokój. Myślę o tym, że nigdy bym się nie odpłaciła im za to ile mi dali. Nie myślę o tym ile jest takich fanek, nie myślę ile osób może sobie tak pisać. Czasami nie lubię nazywać się Echelonem. To nie jest dla mnie jakiś głupi fandom. Marsi to dla mnie stałość... Coś co nigdy nie przeminie... Jakaś taka pewność dla mnie, że to zawsze będzie... to coś.

P.S. Wiem, że wolicie dużo zdjęć i tekst w którym piszę co u mnie... 

Przykro mi, ale od czasu do czasu muszę się gdzieś tak wypisać, bo to kocham:)

Zuzanna Borucka